من نبودم که

ویژگی‌های کتاب من نبودم که!

کتاب من نبودم که! داستانی آشنا درباره‌ی مسئولیت‌پذیری در کودکان است.
کودکانی که با این مفهوم مهم آشنا نیستند، ممکن است عواقب رفتارهایش را گردن این و آن بیندازند.
این موضوع برای خیلی از والدین ناخوشایند و فرساینده است.
این کتاب با قلم جوری جان، تصویرگری جرد چاپمن و ترجمه‌ی هستی حسینی در نشر مهرسا چاپ شده و داستان آن مورد تایید وزارت آموزش و پرورش است.
داستان با زبانی بسیار ساده بیان می‌شوند و تصویرهای آن به صورت اغراق‌آمیز و طنزآمیز طراحی شده‌اند که ترکیب جذابی را برای کودکان ایجاد کرده است.
شخصیت اصلی مدام بهانه می‌آورد، اما در نهایت با واکنش وسایلش مواجه می‌شود و یاد می‌گیرد که باید مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرد.

---

خلاصه‌ی کتاب من نبودم که!

داستان درباره‌ی پسر کوچولویی است که هیچگاه کوتاهی‌هایش را قبول نمی‌کند.
زمانی که معلم از او می‌پرسد چرا تکلیف‌هایش را انجام نداده است، او تقصیر را گردن خودکار می‌اندازد.
زمانی که پدرش می‌پرسد چرا این همه گل و خاک داخل خانه است، او تقصیر را گردن کفش‌هایش می‌اندازد.
خودکار، کفش‌ها، شانه و همه‌ی وسایل پسرک از دست او بسیار عصبانی هستند.
این عصبانیت به خوبی در تصاویر کتاب نشان داده شده است.
بالاخره این وسایل تصمیم می‌گیرند با پسرک حرف بزنند و او را نسبت به کارها و بهانه‌گیری‌هایش آگاه کنند.
آن‌ها به پسرک می‌گویند اگر از این بعد اشتباهات خود را قبول نکند، او را برای همیشه ترک می‌کنند.
پسرک روز بعد، وقتی به مدرسه می‌رود به جای آنکه تقصیر ننوشتن تکالیف را گردن خود بیندازد، مسئولیت آن را قبول می‌کند و در برابر تمام بچه‌های کلاس از وسایلش بابت دروغ‌هایش عذرخواهی می‌کند.

بخشی از کتاب

«چرا این فرش گلی شده؟
من نبودم که! همه‌اش کارِ کفش‌هایم است.
چه کسی این برگ‌ها را آورده اینجا؟
تقصیر کفش‌هایم است.
این ردپاها روی دیوار چه می‌کند؟!
گفتم که! تقصیر کفش‌هایم است.»

---

خرید کتاب من نبودم که!

خرید کتاب من نبودم که! را به کسانی پیشنهاد می‌کنیم که به دنبال داستان آموزشیِ جذابی درباره‌ی مسئولیت پذیری هستند.
معمولا کودکان ترجیح می‌دهند به جای دریافت مستقیم پیام‌ها، آ‌ن‌ها را در حین بازی یا شنیدن قصه یاد بگیرند.
به همین دلیل، خرید چنین کتاب‌های تربیتی اثری ماندگارتر در کودک خواهد داشت.
کودک با خواندن این کتاب درک می‌کند که بی‌مسئولیتی چه عواقبی دارد و چرا کار درستی نیست.
او می‌آموزد که در نهایت این کار موجب خستگی دیگران و تنها شدنش می‌شود.